رتبه بندی ابعاد و شاخص ها توسط روش ANP

بسیاری از مسائل تصمیم گیری نمی توانند ساختار سلسله مراتبی داشته باشند زیرا وابستگی های درونی و بیرونی بر روی خوشه ها و یا همان معیارها و گزینه ها تاثیر می گذارند. تکنیک ANP یک روش مناسب برای اینگونه مسائل می باشد.  تکنیک ANP یک چارچوب عمومی برای اخذ تصمیمات فراهم می آورد بدون اینکه فرض غیر واقعی استقلال عناصر سطح بالاتر به عناصر سطح پایین تر و یا استقلال عناصر در یک سطح را در مسئله وارد نماید. در واقع ANP از یک شبکه به جای سلسله مراتب استفاده می نماید (ساتی, ۱۹۹۰). تکنیک فرایند شبکه تحلیلی یا ANP اولین بار توسط ساتی معرفی گردید و در سال ۱۹۹۶ آن را توسعه داد و یک کتاب با نام “فرایند شبکه تحلیلی” منتشر نمود. ساعتی AHP را برای مسائل بدون وابستگی و  ANP را برای مسائل با گزینه ها و معیارهای وابسته پیشنهاد نموده است. تفاوت ساختار ANP و AHP در شکل زیر نشان داده شده است. همانطور که در شکل دیده می شود, سلسله مراتب یک نوع ساده و خاص از شبکه می باشد. گره های شبکه عناصر مسئله و کمان ها، ارتباطات و وابستگی بین عناصر را نشان می دهند. به عنوان مثال جزء Y وابسته به جزء X می باشد.

رتبه بندی ابعاد و شاخص ها توسط روش ANP

رتبه بندی ابعاد و شاخص ها توسط روش ANP

تفاوت ساختار ANP و AHP

از زمانی معرفی تکنیک ANP این روش رد مسائل بسیاری به کار گرفته شده و حتی در برخی از کاربرد ها این تکنیک دچار تغییر شده است ولی به طور کلی قدم های آن به شرح ذیل عبارت است از (ساتی، 1999):

  1. تشریح مسئله
  2. مقایسه منافع، فرصت ها، هزینه ها و ریسک ها و ایجاد مدل[BOCR[1 به طور کلی
  3. ایجاد شبکه و ارتباط بین خوشه ها (معیارهای اصلی) و تفکیک زیر معیارها
  4. ایجاد سوپر ماتریس برای هر خوشه
  5. انجام مقایسات زوجی و تکمیل سوپر ماتریس
  6. محاسبه حد سوپر ماتریس
  7. محاسبه مطلوبیت بر اساس بردار سوپر ماتریس برای هر گزینه

حجم محاسبات با افزایش ارتباطات افزایش یافته و زمان بر می باشد ولی می توانیم با تکنیک ANP مطمئن شویم که ارتباطات دنیای واقعی و تاثیر گزینه ها بر معیارها در مدل حفظ می گردد.


[1] Benefits, opportunities, costs and risks