فرایند تحلیل سلسله مراتبی

فرایند تحلیل سسله مراتبی AHP فازی اخیراً برای مقابله با ابهامی که در فرآیند تصمیم گیری با AHP وجود دارد معرفی شده است. از جمله، این تحقیق از روش میانگین هندسی باکلی استفاده می کند، زیرا روش باکلی یک راه حل منحصر به فرد برای ماتریس مقایسه متقابل ارائه می دهد. مقایسه‌های زوجی برای گزینه‌ها و معیارها با استفاده از مقیاس ترجیحی انجام می‌شود. آنها متعاقباً برای به دست آوردن اعداد فازی برای محاسبات AHP فازی استفاده می شوند. مقیاس ترجیحی و اعداد فازی مربوطه در جدول 1 ارائه شده است.

جدول 1. مقیاس ارزش ترجیحی و اعداد فازی مربوطه.

وقتی عدد فازی مثلثی p˜ به عنوان یک سه گانه تعریف می شود (p1، p2، p3)، p1 کوچکترین مقدار ممکن، p2 محتمل ترین مقدار و p3 بزرگترین مقدار ممکن است. نماد tilde ˜ یک عدد فازی را نشان می دهد. اگر دو عدد فازی مثلثی p˜1 = (p11, p12, p13) و p˜2 = (p21, p22, p23) باشند، قوانین اساسی حساب را می توان به صورت زیر بیان کرد:

که در آن ⊗ نشان دهنده ضرب دو عدد فازی مثلثی برای به دست آوردن تنها یک عدد فازی مثلثی تقریبی است.
مراحل روش میانگین هندسی به شرح زیر است.

مرحله 1:

یک ماتریس فازی در FAHP از یک ماتریس مقایسه زوجی بر اساس رتبه بندی های مقایسه ارائه شده توسط یک متخصص تولید می شود. ماتریس فازی A˜h از خبره h با معادله (4) نشان داده شده است. a˜hij = (bhij,chij,dhij) مقدار مثلثی فازی است که نشان دهنده ترجیح h متخصص برای معیار i بر معیار j (یا جایگزین i نسبت به جایگزین j با توجه به یک معیار) است. برای مثال، a˜134 = (4، 5، 6) نشان دهنده ترجیح اولین کارشناس برای معیار سوم نسبت به معیار چهارم است که با عدد مثلثی فازی (4، 5، 6) تحقق می یابد.

که در آن n تعداد معیارها (یا تعداد گزینه ها) است.

گام 2:

با بیش از یک متخصص در مقایسه های زوجی در FAHP، میانگین ترجیحات خبرگان H را می توان با رابطه (5) محاسبه کرد.

که در آن a˜ij میانگین ترجیحات کارشناسان H است.

مرحله 3:

ماتریس میانگین با ترجیحات میانگین از رابطه (6) در FAHP به دست می آید.

 

مرحله 4:

میانگین هندسی p˜i مقادیر مقایسه فازی معیار i با همه معیارها (یا جایگزین i با همه گزینه ها با توجه به هر معیار) در FAHP با رابطه (7) محاسبه می شود.

مرحله 5:

وزن فازی w˜i برای معیار i (یا نمره فازی w˜i برای جایگزین i با توجه به هر معیار) در FAHP با رابطه (8) محاسبه می‌شود.

مرحله 6:

برای غیرفازی کردن وزن فازی w˜i در FAHP برای معیار i (یا نمره فازی w˜i برای جایگزین i با توجه به هر معیار)، از روش مرکز مساحت [24] با استفاده از رابطه (9) استفاده می‌شود.

مرحله 7:

آخرین مرحله FAHP نرمال کردن Qi با معادله (10) است.

برای محاسبه وزن نرمال شده معیارها، هفت مرحله فوق باید با یک ماتریس مقایسه زوجی برای معیارها اعمال شود. به طور مشابه، روش هفت مرحله ای باید با یک ماتریس مقایسه زوجی برای گزینه ها انجام شود تا نمرات نرمال شده آنها با توجه به هر معیار به دست آید. همین روش باید برای هر معیار تکرار شود. فرآیند باقی مانده مانند رویکرد AHP معمولی است که امتیاز کلی هر گزینه را محاسبه می کند. سپس، گزینه های جایگزین بر اساس امتیازات کلی آنها رتبه بندی می شوند.